Auteursarchief: Studio Pix+ Prints

KLEIN WENS GELUK

Vandaag is mijn nichtje jarig en als je een jonge dame van 11 wordt, heb je geen behoefte meer aan kinderachtige cadeautjes. Dan wil je het liefst een envelopje met inhoud!

“Als je een jonge dame van 11 wordt, heb je geen behoefte meer aan kinderachtige cadeautjes“

Van de week was ik even in de winkel om een pakketje op te halen. Toen ik langs de kassa liep viel mijn oog op een rekje met allemaal verschillende handgemaakte sleutelhangers. Bijna alle spulletjes in deze winkel worden gemaakt door mensen met een verstandelijke beperking. Mijn blik bleef hangen bij een schattig klein hondje. Met de verjaardag van mijn nichtje in het achterhoofd en het feit dat ze dol is op kleine hondjes besloot ik het hondje te kopen. De dame die me hielp vroeg of het een cadeautje was. “Ja” zei ik, “maar je hoeft het niet in te pakken!”. Ik bedacht me dat ik thuis zat spulletjes heb om er nog iets leukers van te maken.

Vanmorgen ben ik door mijn bakjes met ‘schatten’ gegaan om te kijken hoe ik het hondje zo leuk mogelijk kan verwerken op een kaart. Ik had nog wat labeltjes en stickers liggen en tot mijn grote geluk paste het inpakpapier perfect bij de print van het hondje. Het inpakpapier heb ik op een blanco, bruin kartonnen A6 kaart geplakt en er vervolgens 2 gaatjes in gemaakt om de sleutelhanger doorheen te steken. Nu nog een transparant zakje en wat centjes erbij, dan is het feest compleet! Ik word er zo blij van als dingen spontaan op hun plek vallen.

“Ik word er zo blij van als dingen spontaan op hun plek vallen”

IMPRESSIE

“Mijn stijl – en daarmee ook de stijl van Studio PIX+ Prints – is een contrastrijke mix van lekker rommelig, bewuste imperfectie en een flinke dosis authentieke creativiteit”

ART

“Vrij werk dat ontstaat in het moment“

Omdat mijn manier van werken en ontdekken meer gericht is op het proces dan op het eindresultaat, is niet elk werk in z’n geheel geschikt voor op de muur. Omdat ik groot werk, zitten er geregeld mooie en interessante stukken tussen die het verdienen om een plekje op de muur te krijgen. Deze stukken knip ik uit en lijst ze ongesigneerd in. Hierdoor heb jij voor een schappelijke prijs een uniek stukje werk aan de muur. De werken hieronder zijn voor het grootste deel het resultaat van mijn ontdekkingstocht en uiteraard te koop. Neem bij interesse gerust contact met mij op.

Tip: Wil je op de hoogte gebracht worden van nieuw, origineel gemaakt werk? Schrijf je dan in voor de Studio PIX+ Prints ART & DESIGN nieuwsbrief.

BLOG

“Nieuwe inzichten, alledaagse struggles, creatieve gedachten ik schrijf er graag over in mijn art journals en op mijn blog“

DUMMY

11 januari deed ik in mijn woonplaats mee met een dummy* expositie. Eigenlijk was ik met mijn dummy de ‘aanstichtster’ hiervan…

Tijdens het openingswoord werd het begrip ‘dummy’ en de functie ervan bondig uitgelegd en toegelicht. Mijn dummy was twee jaar terug de start van een geweldig creatief avontuur. Enkele weken ervoor was ik begonnen met de jaarcursus ‘schilderen met gemengde techniek’ op de kunstacademie. Ik weet nog goed dat we de eerste les begonnen met inkt. Ik vind inkt echt een heerlijk medium om mee te werken! Vanwege mijn perfectionistische inslag ben ik rond de corona pandemie vanuit huis gaan werken met- en op afvalpapiertjes en karton. Deze benadering werkt trouwens nog steeds erg goed voor mij. Het geeft me vrijheid waardoor ik het lef heb om uit mijn hoofd– en aan de gang te gaan.

Het was aanvankelijk geen eenvoudige klus om aan de slag te gaan. Ik was altijd zo krampachtig bezig geweest met het eindresultaat, dat ik geen flauw benul van het proces had. Daarnaast had ik ook geen idee wat ik los van de commerciële trends nog meer mooi zou kunnen vinden. Laat staan dat ik wist wat mijn stijl was. Alles ging in mijn hoofd altijd volgens het boekje. Was delfts blauw in, dan was ik bezig met delfts blauwe dingen ontwerpen. Was vintage in, dan was ik met vintage bezig. Ik voelde me net een schaap dat achteraan in de kudde van commercie liep en domweg volgde. Ik wilde helemaal geen trendy kuddedier zijn! Ik wilde op zoek naar mezelf en op een aantrekkelijke manier gaan ontdekken waar ik voor stond.

“Ik voelde me net een schaap dat achteraan in de kudde van commercie liep en domweg volgde. Ik wilde helemaal geen trendy kuddedier zijn! Ik wilde op zoek naar mezelf en op een aantrekkelijke manier gaan ontdekken waar ik voor stond”

Als ik mijn allereerste dummy bekijk, dan weet ik niet wat ik zie! Ik heb daarin werkelijk alles geprobeerd wat niet bij me past! Poppetjes natekenen, met gekochte stencils werken, alcohol inkt uitproberen, acryl stempelen, een cursus vlekken maken. Iedere keer weer bekroop me dat gevoel… Het gevoel dat anderen mijn werk aan het maken waren. De poppetjes kwamen niet uit mijn hoofd, de stencils waren niet mijn ontwerp, de alcohol inkt was voor mij te hip en stempels gutsen vond ik veel oorspronkelijker dan kant en klaar kopen. De vlekken waren wel authentiek, maar als ik ze opzettelijk maakte waren ze altijd heel raar. Echt, bij mij had elke vlek z’n gebrek.

“Iedere keer weer bekroop me dat gevoel… Het gevoel dat anderen mijn werk aan het maken waren”

Kortom ik heb in die tijd voornamelijk geleerd wat mij niet ligt. Dat bracht aanvankelijk best wat frustratie en teleurstelling met zich mee. Echter nu is mijn ervaring dat het juist heel fijn is om te weten wat ik niet wil. Vanaf het moment dat ik leerde het gedachtegoed van anderen los te laten en vanuit mezelf zonder plan aan de gang te gaan, kwam de doorbraak. Deze dummy ontstond uit niets en kreeg vorm door kladjes, aantekeningen en krabbels over nieuwe dingen die ik op de cursus leerde en mijn eigen gedachteproces. Het werd een steeds mooier stukje werk en ik begon daardoor op een bepaald moment te spelen met het idee om de dummy om te dopen naar het uiteindelijke resultaat.

Halverwege veranderde ik van koers en bleek m’n dummy toch alleen bestemd voor het dummy zijn. Een tijdelijke inspiratiebron voor het ruim 100 pagina’s tellend boek Uitjeëitje. Uitjeëitje kwam in mei 2023 vers van de pers en er zijn inmiddels 40 exemplaren van in omloop. En dat is best leuk voor een conceptboekje.

Een dag voor deze expositie, op 10 januari heb ik Uitjeëitje bij een uitgever ingediend om te kijken of zij mogelijkheden zien om dit boek uit te geven. Of het gaat lukken weet ik nog niet, maar één ding weet ik wel: Als ik nog steeds in mijn hoofd had gezeten waren noch de dummy, noch het boek, noch de expositie er geweest en had ik nog steeds een groot deel van mijzelf niet ontdekt.

* Een dummy (art journal) is een schrift/boekje waarin concepten en ideeën geschetst en opgeschreven worden. Voor de ene kunstenaar is het een hulpmiddel en voor de andere een doel op zich.

ONTWERP

“De producten die ik voor SPPP ontwerp, worden naar eigen idee met zorg, liefde en aandacht gemaakt waardoor ze ook echt anders zijn”

Neem bij interesse gerust contact met mij op

KAARTDOOSJE

“Een kaart en een doosje in één”

Deze kerstkaartdoosjes worden gewoon verstuurd als een A6 formaat kerstkaartje. De ontvanger van dit kaartje kan de kerststal- of hertenkop bouwplaat met stapsgewijze instructies op simpele wijze omvormen tot een diorama doosje. Het enige waar de ontvanger zelf nog voor moet zorgen is lijm en een schaar.

WILSKRACHT

In februari heb ik m’n nieuwsbrief lezers een dosis Willpower gegeven in de vorm van een printbaar lucifersdoosje. Het idee zat al maanden in mijn hoofd. Ik wilde het wel uitwerken, maar het kwam er gewoon niet van. Er was niet voldoende wilskracht in mij aanwezig om spontaan een wilskracht doosje te maken. Door er een belofte van te maken aan m’n nieuwsbrief lezers, had ik uiteindelijk wel de motivatie om het te doen.

Een stok achter de deur kan dus in bepaalde situaties helpen. Maar er zijn ook heel wat situaties te noemen waarin de motiverende kracht van Wil het laat afweten. Zo probeer ik al 15 jaar op deze kracht mijn ideale gewicht te bereiken met helaas het tegenovergestelde resultaat. Op het moment dat de stok achter de deur verdwenen is of niet meer werkt, blijkt wilskracht een onbetrouwbare bron te zijn.

Ik stel me bij wilskracht altijd een soort superheld bij voor, die je te hulp schiet op het moment dat hem nodig hebt. Het leuke aan het woord wilskracht is, dat het zich uitstekend leent om te veranderen in de superheldenterm: Wils kracht ofwel de kracht van Wil.

Helaas is de Wil die ik ken meer een duveltje uit een doosje dan een held, hij doet niets of je drijft je tot het uiterste. Onthoud één ding heel goed als het om deze anti-held gaat: Jij bent niet zwak, Wil is gewoon een rotzak! Je hebt Wils magische kracht helemaal niet nodig. Bekijk het vanuit een ander perspectief. Maak elke dag – trouw – kleine, laagdrempelige stapjes en wees vooral mild voor jezelf. Daar kom je een stuk verder mee dan met Wils kracht!

“Onthoud één ding heel goed als het om deze anti-held gaat: Jij bent niet zwak, Wil is gewoon een rotzak!”

UITSTELGEDRAG

Tijdens het schrijven van mijn boek kwam ik erachter dat mijn uitstelgedrag niet ontstaat door één factor, maar een combinatie is van verschillende factoren samen. Perfectionisme en het hardnekkig vasthouden aan dromen die nooit uitkomen (roze wolken) zijn beide perfecte ingrediënten voor uitstelgedrag.

Ik heb voor morgen de beste plannen, schema’s en ideeën op de plank liggen, maar weet voorbaat al dat ik die plank mis ga slaan. Morgen is veilig, morgen is later, morgen is niet nu. Morgen kan geen kwaad. Morgen heb ik geen invloed op, morgen is morgen en dan zien we wel weer… Mijn morgen is een sprookje, een fata morgana. Een luchtspiegeling vol roze wolken. Het luchtkasteel van madam Inner Criticus, ver buiten het bereik van de realiteit. Afgebakend van de route naar succes en de route van doorzetten. Mijn morgen is een loze belofte vermomd in een heerlijke, dikmakende, roze, zoete, kleffe suikerspin.

“Mijn morgen is een loze belofte vermomd in een heerlijke, dikmakende, roze, zoete, kleffe suikerspin”

Okay, in het lyrisch essay van de vorige paragraaf zijn het voornamelijk de plannen en voornemens die blijven kleven aan de suikerspin. In m’n vorige blogpost heb ik hier al uitgebreid over geschreven. Maar hoe zit het nu met de gewone dagelijkse taken die worden uitgesteld? In feite zijn het allemaal kleine dingen waarbij nou niet echt het toekomstbeeld op het spel staat. Gedoe is hier het sleutelwoord! Ik merk dat als ik iets uitvoer dat me geen moeite kost, ik het zonder nadenken doe. Kost iets me energie, omdat er gedoe bij komt kijken, dan slaan mijn hersenen geheid op de vlucht. Zo zit ik bij administratief werk steevast op het internet en stel ik zaken die ik moet uitzoeken almaar uit. Ik ben daarom ook supertrots op mezelf als ik mijn wekelijkse lijstje met lastige dingen heb afgerond. Er komt alleen nooit een einde aan, want lastige dingen horen nou eenmaal ook bij het leven.