From January 11, I am participating in a dummy exhibition in my hometown. Actually, I was the “instigator” of this with my dummy…

During the opening speech, the term “dummy” and its purpose were concisely explained and clarified. My dummy was the start of a great creative adventure about two years ago. A few weeks before, I had started the year course “painting, mixed media” at art school. I remember well that we started the first lesson with ink. I truly find ink a wonderful medium to work with! Due to my perfectionist tendencies, I began working from home around the corona pandemic with-and on-scraps of paper and cardboard. This approach still works very well for me, in fact. It provides me with freedom that gives me the courage to get out of my head and onto work.

Getting started was not an easy job at first. I was always so fixated on the end result that I had no clue about the process. In addition, I also had no idea what else I might like apart from commercial trends. not to mention that I knew what my style was. Everything in my head went always according to the script. If delft blue was hot, I was designing delft blue things. Was vintage trending, then I was doing vintage…

“I felt like a sheep walking at the back of the herd of commerce and followed ignorantly. I didn’t want to be a trendy herd animal at all! I wanted to explore myself and discover in an appealing way what I stood for”

When I look at my very first dummy, I don’t know what I see! I truly tried everything in it which didn’t suit me! Copycat characters, working with store-bought stencils, experimenting with alcohol ink, acrylic stamping, a course in making stains…

“Every time that feeling came over me…. The feeling that others were making my work”

The characters were not from my mind, the stencils were not my designs, the alcohol ink was to fancy for me, I found carving my own stamps more original than buying ready-made. The stains were authentic, but when I made them on purpose they were always not attractive or very weird.

Briefly, during that time I learned primarily what doesn’t suit me. At first that caused quite a lot of frustration and disappointment. However, my experience now is that it is very rewarding to know what I do not want. From the moment I learned to let go of the ideology of others and start working from within myself without a plan, the breakthrough came. This dummy emerged from nothing and took shape through drafts, notes and scribbles about new things I learned on the course and my own thought process. It became an increasingly rewarding piece of work and, as a result, at some point I began to play with the idea of repurposing the dummy into the final result. Halfway through I changed course and my dummy turned out to be destined only for dummy purposes. As a temporary work of inspiration for the 100-plus page book Uitjeëitje*. Uitjeëitje came fresh off the press in May 2023 and there are now 40 copies in circulation. And that’s pretty nice for a concept book.

A day before this exhibition, on January 10, I submitted Uitjeëitje to a publisher to find out if they see any possibilities of publishing the book. Whether it will succeed I don’t know yet, but one thing I do know: If I had still been in my head neither the dummy, nor the book, nor the exhibition would have been there and I still would not have discovered a substantial part of myself.

*Uitjeëitje literally means “Onion-egg”, “Out (of )your egg” and less literally “laying your egg” which metaphorically stands for:

– to step out of your comfort zone to explore the world
– to get out of your head and take action
– to express your inner voice (talk your shit)

Vanaf 11 januari doe ik in mijn woonplaats met een dummy expositie mee. Eigenlijk was ik met mijn dummy de “aanstichtster” hiervan…

Tijdens het openingswoord werd het begrip “dummy” en de functie ervan bondig uitgelegd en toegelicht. Mijn dummy was twee jaar terug de start van een geweldig creatief avontuur. Enkele weken ervoor was ik begonnen met de jaarcursus “schilderen, gemengde technieken” op de kunstacademie. Ik weet nog goed dat we de eerste les begonnen met inkt. Ik vind inkt echt een heerlijk medium om mee te werken! Vanwege mijn perfectionistische inslag ben ik rond de corona pandemie vanuit huis gaan werken met- en op afvalpapiertjes en karton. Deze benadering werkt trouwens nog steeds erg goed voor mij. Het geeft me vrijheid waardoor ik het lef heb om uit mijn hoofd– en aan de gang te gaan.

Het was aanvankelijk geen eenvoudige klus om aan de slag te gaan. Ik was altijd zo krampachtig bezig geweest met het eindresultaat, dat ik geen flauw benul van het proces had. Daarnaast had ik ook geen idee wat ik los van de commerciële trends nog meer mooi zou kunnen vinden. Laat staan dat ik wist wat mijn stijl was. Alles ging in mijn hoofd altijd volgens het boekje. Was delfts blauw in, dan was ik bezig met delfts blauwe dingen ontwerpen. Was vintage in, dan was ik met vintage bezig…

“Ik voelde me een schaap dat achteraan in de kudde van commercie liep en domweg volgde. Ik wilde helemaal geen trendy kuddedier zijn! Ik wilde op zoek naar mezelf en op een aantrekkelijke manier gaan ontdekken waar ik voor stond”

Als ik mijn allereerste dummy bekijk, dan weet ik niet wat ik zie! Ik heb daarin werkelijk alles geprobeerd dat niet bij me past! Poppetjes natekenen, met gekochte stencils werken, alcohol inkt uitproberen, acryl stempelen, een cursus vlekken maken…

“Iedere keer weer bekroop me dat gevoel… Het gevoel dat anderen mijn werk aan het maken waren”

De poppetjes kwamen niet uit mijn hoofd, de stencils waren niet mijn ontwerp, de alcohol inkt was voor mij to fancy, zelf stempels gutsen vond ik oorspronkelijker dan kant en klaar kopen. De vlekken waren wel authentiek, maar als ik ze opzettelijk maakte waren ze altijd niet mooi of heel raar. Echt, bij mij had elke vlek z’n gebrek.

Kortom ik heb in die tijd voornamelijk geleerd wat mij niet ligt. Dat bracht aanvankelijk best wat frustratie en teleurstelling met zich mee. Echter nu is mijn ervaring dat het juist heel fijn is om te weten wat ik niet wil. Vanaf het moment dat ik leerde het gedachtegoed van anderen los te laten en vanuit mezelf zonder plan aan de gang te gaan, kwam de doorbraak. Deze dummy ontstond uit niets en kreeg vorm door kladjes, aantekeningen en krabbels over nieuwe dingen die ik op de cursus leerde en mijn eigen gedachteproces. Het werd een steeds mooier stukje werk en ik begon daardoor op een bepaald moment te spelen met het idee om de dummy om te dopen naar het uiteindelijke resultaat. Halverwege veranderde ik van koers en bleek m’n dummy toch alleen bestemd voor het dummy zijn. Een tijdelijke inspiratiebron voor het ruim 100 pagina’s tellend boek Uitjeëitje. Uitjeëitje kwam in mei 2023 vers van de pers en er zijn inmiddels 40 exemplaren van in omloop. En dat is best leuk voor een conceptboekje.

Een dag voor deze expositie, op 10 januari heb ik Uitjeëitje bij een uitgever ingediend om te kijken of zij mogelijkheden zien om dit boek uit te geven. Of het gaat lukken weet ik nog niet, maar één ding weet ik wel: Als ik nog steeds in mijn hoofd had gezeten waren noch de dummy, noch het boek, noch de expositie er geweest en had ik nog steeds een groot deel van mijzelf niet ontdekt.